Nou dat was me de wedstrijd wel weer, zo zou je kunnen zeggen over onze match met de Giessen en Linge 1. Het begon allemaal al er mee dat we drie van onze vaste teamleden en vaste reserve moesten missen i.v.m. persoonlijke omstandigheden van Kees en Rens en een late vakantie van Willem. Hiervoor vielen Kees van Dongen en Jo Godderij in, de laatste fungeerde ook als Team Captain voor Kees Ooms.
Verzamelen bij ons oude clubgebouw Vredenbergh en in twee auto’s naar Sliedrecht, wijkcentrum de Havik waar de Giessen en Linge op zaterdag de externe competitie speelt. De Giessen en Linge is een schaakvereniging die spelers heeft uit Giessenburg, Gorinchem en omliggende gemeenten en in totaal hebben ze zo’n 30 senioren en op de schaakschool ook zo’n 30 jeugdleden. Geen kleine vereniging dus en in het eerste sterke spelers, dat wordt dus uitkijken geblazen tegen deze tegenstander die afgelopen seizoen is gepromoveerd van KNSB 4de klasse naar de 3de klasse. De gemiddelde rating is met 1858 ongeveer 50 punten lager dan de onze in de ‘normale’ opstelling, maar vandaag waren we nagenoeg gelijk in gemiddelde rating. Dat beloofde een spannende strijd te worden en dat werd het ook.
We besloten Kees van Dongen, een stugge tegenstander, aan bord 1 te zetten. Rob van Berkel aan bord 2, Sebastiaan Dijksman aan bord 3, Carlos Hemmers aan bord 4, Frank de Jong bord 5, Michiel Antonissen bord 6, Arno Slagboom bord 7 en Jo Godderij als hekkensluiter aan bord 8.
Om 1300 uur werden de klokken gestart en na ongeveer een uur spelen ging het allemaal nog redelijk gelijk op. Kees en Rob hadden een redelijk gelijke stelling, Sebastiaan had wat positioneel voordeel (en daar maakt hij doorgaans goed gebruik van) Carlos had een aangenomen dame gambiet op het bord en zijn tegenstander ging niet echt op jagen op die pion, maar bouwde wel aan zijn stelling, Frank had zijn rochade opgegeven, maar had wel allerlei leuke dreigingen, Arno volgde het Torre-systeem en ikzelf had, voor de broodnodige afwisseling, een Pirc verdediging opgezet. Michiel kreeg na een uur spelen remise aangeboden door zijn tegenstander en zoals hij zelf aangaf: “Ik speelde met zwart tegen Hans Karelse. Er ontstond snel een scherpe Siciliaanse partij. Mijn tegenstander speelde snel g2-g4. Ik reageerde daar scherp op met b7-b5 en ook een opening te forceren in het midden. Ik hoopte daarmee een aanval te krijgen op de witte lang gerokeerde koning. Mijn tegenstander bood toen remise aan. Ik taxeerde de stelling als gelijk, maar ik vond de aanval van mijn tegenstander sneller dan mijn eigen aanval. Mijn koning stond midden op het bord en ik kon voor mijn gevoel niet rokeren. Ik nam de remise aan en ik was als eerste klaar hierdoor. In de analyse bleek, dat ik mijn koning wel voldoende lang goed kon beschermen. Ik had achteraf spijt van mijn snelle remise aangezien ik de analyse steeds betere stellingen kreeg. Een schaakprogramma gaf ook aan, dat de stand volledig in evenwicht was, maar praktisch gezien had ik meer vertrouwen moeten hebben in de stand.” Volgende keer beter zullen we maar zeggen, stand ½ - ½ .
Na een uur of twee zat Arno echt in de knel, hij ging gewoon een stuk verliezen en zelfs na heeeeeel lang nadenken kwam hij er niet echt meer uit. Zoals Arno zelf zei: “Ik speelde mijn vertrouwde Torre-systeem, met het plan om zo weinig mogelijk af te ruilen deze keer, omdat de opdracht was te winnen op bord zeven, of in ieder geval niet snel remise te spelen. Mijn tegenstander speelde vroeg in de opening La6, om te voorkomen dat ik kort kon rokeren. Ik besloot lang te rokeren in plaats van op loperruil aan te sturen en leek een prima stelling te krijgen en begon al plannen te maken voor een aanval op de koningsvleugel. Na het ruilen van wat pionnen wou ik mijn loperpaar behouden en speelde La3. Dat was helaas een blunder, want ik had een pionnenopmars op de damevleugel onderschat en ging de loper op b3 verliezen. Na lang doorrekenen van drie varianten was de conclusie dat het niet meer te voorkomen was. Ik koos de variant met de meeste “schwindle kansen”, maar mijn tegenstander (Tony Else) trapte nergens in en zijn laatste zeven zetten waren dus geen verrassing meer, helaas!” Inderdaad jammer, want hierdoor stonden we snel achter met 1½ - ½ zo tegen de klok van vier.
En dit was nog niet alles, ook bij Rob ging het niet goed. Zoals Rob zelf al zei: “Ik kreeg met zwart oud Indisch op het bord. Het ging redelijke tijd gelijk op, totdat mijn tegenstander Tim Schakel een aanval lanceerde. Hier reageerde ik niet alert genoeg op (en dat is niet Rob’s natuur, normaal is hij zo scherp als wat in dat soort stellingen weet ik uit ervaring). Wit offerde een pion, welke ik noodgedwongen moest aannemen. Daardoor kreeg wit een koningsaanval, waarbij hij al zijn stukken kon betrekken. Dit speelde hij overtuigend uit. Ik overleefde weliswaar een mataanval, maar verloor een stuk en kon opgeven.” Jammer voor Rob, stand 2½ - ½ voor De Giessen en Linge.
Gelukkig had Frank zijn stuk voor kunnen consolideren en zoals Frank aangaf: “Ik kwam tegen Eddy Korevaar in een openingsvariant terecht die ik goed kende. Dat wil zeggen ik had er een jaar of drie geleden eens naar gekeken. Stevig nadenken dus hoe het ook allemaal weer zat, maar wel in het vertrouwen dat de variant uiteindelijk deugde voor wit. Nadat ik materiaal gewonnen had dacht ik dat de vis al op het droge was en de winst vanzelf zou komen. Onterecht, maar een paar uur later liep het toch allemaal goed af.” Stand 2½ - 1½
Ai, ai, ai, helaas ging het met onze Kees niet goed. Niet helemaal verwonderlijk want er was een ratingverschil tussen hem en Henk Boot van om en nabij de 300 punten. Maar in het begin ging het niet slecht, later moest Kees inleveren. Kees gaf in een mail naar mij aan dat hij het natuurlijk een hele eer vond om gevraagd te worden om mee te doen in het eerste team. Maar gezien zijn schaakcapaciteiten vond hij eigenlijk dat dit niet gezond is. Nou daar denken toch veel mensen anders over. Kees is gewoon een moeilijke speler en dat was ook de reden dat hij was gevraagd om in te vallen en ook de reden dat hij door mij aan bord 1 is gezet. En ondanks dat rating verschil van bijna 300 punten ging het lange tijd gelijk op. Helaas kwam Kees een tempotje tekort om er een remise of een kleine kans op winst uit te kunnen halen. Toen de tegenstander een tweede dame ging halen staakte Kees de strijd. Hij gaf me echter aan dat hij op zondagmorgen rond de klok van zessen, net niet gillend, wakker werd en de partij weer door zijn hoofd schoot. Na zijn eigen analyse kwam hij tot de slotsom dat hij een pion niet had moeten nemen en het anders had moeten aanpakken, dan was het geheel wellicht anders gelopen. Ja, dat kan gebeuren, we gaan die partij in het clubblad eens analyseren Kees. In ieder geval ben je niet weggeblazen achter het bord, verliezen hoort bij het spel. De stand 3½ - 1½ voor De Giessen en Linge 1.
Toch voor de geïnteresseerden die er zelf even naar willen kijken, hier is een eerste deel van de analyse door Kees: “In de onderstaande stelling was ik te gretig en nam de pion op d6 en verloor. Stand van de stukken: wit: Kh1, Tb6, Pg1 pionnen a4, d5, e4, f3, g2 en h3 en zwart: Kg8, Dd2 pionnen c4, d6, f7, g6 en h7. In plaats van Txd6 had ik hier 44. Tc6 moeten spelen. Zwart gaat natuurlijk lopen met de c-pion. 44. …… c4-c3. 45. a4-a5 …. even vergeten dat ik ook een vrijpion heb en ineens vroeg in de morgen gaan mijn gedachten naar dit kleinood; maar ja achter het bord moet het gevonden worden; 45. …… c3-c2. 46. a5-a6 c2-c1D. 47. a6-a7 …… en nu moet zwart op een of andere manier zien te voorkomen dat wit een dame gaat halen.” Leuke uitdaging om te analyseren!
Nog drie partijen te gaan, Sebastiaan, Carlos en Jo. Er zat een gelijkspel in, kijkend naar de stellingen op dat moment en wellicht, heel misschien een winstkans. Mijn verduveld goed spelend tegenstander Louis Rutgers had door een onoplettendheid van mij een flinke koningsaanval opgezet en er zijn momenten geweest dat ik dacht dat het fout zou gaan. Maar op de een of andere manier kon ik steeds pareren door de meest moeilijke zetten te verzinnen en waar Louis op dat moment geen ‘dodend’ antwoord op had. Hij offerde een loper en daarna nog een paar zetten later een toren tegen een stuk, maar kwam er niet doorheen en toen ik de dames gedwongen kon afruilen en de aanval echt voorbij was, gaf hij sportief op rond de klok van vijf. Maar wat een spannende partij hadden we, nadere analyse waard Louis! Stand 3½ - 2½!
Nog twee te gaan. Door alle spanning en druk bezig met mijn eigen partij, heb ik niet veel meegekregen van de partij van Sebastiaan tegen Jaco Vonk. Iedere keer als ik ging kijken vond ik dat Sebastiaan meer ruimte had en een betere stelling had, dus eigenlijk ging ik er van uit dat hij wel zou winnen en redelijk snel na mijn volle punt was dat ook bij Sebastiaan het geval. Stand 3½ - 3½!
Nu Carlos nog tegen zijn tegenstander Tijmen Schakel. Daar hebben we met een paar man echt van kunnen genieten en het was toch spannend! Carlos had de partij zondag geanalyseerd en die gehele analyse gaan we zeker in het clubblad zetten, maar voor de website even te lang. Ik moet zeggen Carlos heeft een puike analyse gegeven en daarnaar kijkend moet je tot de conclusie komen dat er aan beide zijden een aantal fouten is gemaakt en het had dus zo maar anders kunnen aflopen. Maar ergens tegen de 70ste zet van de partij zien we deze stelling uit de analyse van Carlos.
“Omdat alle toreneindspelen nu eenmaal vaak remise zijn kan wit hier eigenlijk van alles spelen, 1. Tb3 is wel zo makkelijk. Mijn tegenstander beging echter met 1. Kf1 een grote fout want na 1. … Kg3 2. Tb3+ zou zwart kunnen doorlopen naar h2 en de pion is er bijna.
Na een fluwelen eindspelbehandeling en tig zetten verder was het winstplan gevonden:
Eindelijk speelde ik 1. … Th6 en na 2. Tg7 Kh2 is het uit want na 3. Kf2 wint 3. … Tf6+ (en als je grappig wilt doen ook 3. … g1D 4. Txg1 Tf6+).
Bijna 90 zetten zwoegen en veel fouten, maar wel een punt en een overwinning voor ons team.”
Goed gedaan Carlos, gewoon goed dat je bleef duwen en niet genoegen nam met remise spelen in deze stelling. Maar ook jouw tegenstander bleef proberen om er uit te komen.
Al met al hebben we dus met het minst mogelijke verschil gewonnen:
De Giessen en Linge 1 – SV De Baronie 1 eindstand 3½ - 4½ maar we hebben het zeker niet cadeau gekregen en het was een geweldig spannende middag voor ons allen.
De overige teams van SV De Baronie speelden een 4-4 gelijk (de Raadsheer 1 - Baronie 2) en een verlies van SV De Baronie 4 tegen Zwarte Dame 2 hetgeen eindigde in 3½ - 4½ werd. Team 3 was vrij.
Jo Godderij Vz SV De Baronie en Wnd. Teamleider SV De Baronie 1
