Stukkenjagers 5 – SV De Baronie 3
Zaterdag 8 oktober was dan de eerste wedstrijd voor het zo juist naar de vijfde klasse KNSB gepromoveerde oude vierde (nu derde) team van SV De Baronie. Ja we waren eigenlijk altijd het vierde team en speelden gebroederlijk met het (oude) derde team in de 6de Klasse KNSB. Maar ja, wij moesten zo nodig kampioen worden in die zesde klasse en aangezien het oude derde dat niet deed, gingen wij dus een niveau hoger en mochten we onze oude vertrouwde naam van het vierde niet behouden. Dat hadden we eigenlijk liever gedaan, het vierde in de 5de klasse en het derde in de 6de klasse. Maar de regels zijn onverbiddelijk. Dus zo werd het vierde het derde en het derde het vierde. Nou dat is ook weer opgelost!
Enfin, de eerste competitiewedstrijd dus en wel tegen het vijfde team van de Stukkenjagers uit Tilburg, u weet wel, de stad van de Kruikenzeikers. En uiteraard in hun vertrouwde Cinecitta, best een mooie gelegenheid. De wedstrijd was gepland om rond 1200 te beginnen en na een warm onthaal en dito praatje van de wedstrijdleider, de voorzitter van de Stukkenjagers, de aimabele Wil Wouts konden we dan beginnen. Het beloofde een spannende middag te worden, want op papier waren we echt aan elkaar gewaagd, gemiddelde rating 1623 voor de Stukkenjagers 5 en 1602 voor ons. Tja en wij waren natuurlijk wel zo enthousiast dat de Team Leider eigenlijk vond dat we om ons te handhaven (want we gaan dit jaar geen kampioen worden) we nu wel moesten zorgen dat we met een kleine winst naar huis toe zouden kunnen gaan.
Goed, de bordindeling was 1. Jo Godderij 2. Hennie Daniels 3. Bibi Nooren 4. Zef Hendriks 5. Paul Boeren 6. Frank van Duuren 7. Willem van Kooten en 8. Astrid Martens en we hadden er vertrouwen in.
Na een klein uurtje spelen stond het eigenlijk een beetje gelijk op. De een hier wat beter en de ander daar wat minder. Plotsklaps, kwam Willem even langs, vulde het wedstrijdformulier naast me in en ik zag een winst van hem op zijn tegenstander Jens Korzilius (die ruim 100 ELO punten meer had dan Willem). Nou dat was mooi meegenomen. Willem geeft over zijn partij het volgende weer: “Hoi Jo, Ik wilde vandaag een dame gambiet spelen omdat ik deze opening al geruime tijd aan het uit proberen en bestuderen ben. Mijn plan was om mijn koning snel in veiligheid te brengen en ruimte te creëren op de damevleugel om of een doorgeschoven pion te creëren of ruimte te hebben om een aanval op de koningsvleugel uit te voeren. Hieronder de stelling na 20 zetten.
Wit ( ik) ben aan zet en schuif mijn c-pion naar voren. Zwart reageert door toren op c8 te plaatsen, waarna we de b pion afruilen.
Na de ruil zet ik mijn toren op a7 en wacht op zwarts reactie. Ik ben in deze stelling er vanuit gegaan dat ik niet goed sta. Maar hij geeft op. En ook de analyse in Chess.com geeft aan dat zwart niet goed staat.” Nou Willem mooi meegenomen, maar naar mijn mening is met …… Le7-d6 het allemaal nog geen gelopen race voor wit. Veel verwikkelingen, dus…. mooi dat je tegenstander opgaf. Stand 0-1!
Niet lang daarna kwam Frank van Duuren aangeven dat hij remise had gespeeld. Frank: “Hi Jo, mijn partij in een notendop: Een Siciliaanse opening, waarin ik me gedwongen voelde de witte lopers af te ruilen met als gevolg een dubbelpion op de e-lijn. Na een heleboel gemanoeuvreer volgde een enorme ruil, waardoor we elk een toren overhielden maar ik helaas een pion minder. Ik kreeg de kans mijn koning te activeren en tenslotte ontstond een eindstelling van elk een toren, een pion plus koning. Na veel hoofdbrekens uiteindelijk een mooie remise.” Ik heb een paar keer langs de borden kunnen lopen en zag inderdaad een complexe stelling bij Frank. Op een gegeven moment een pion achter en ik had echt zo iets van, nou dat wordt knokken voor remise, sterke tegenstander die Thomas Tepe. Gelukkig werd het dat dan ook remise, althans zo dacht ik er op dat moment over. Stand ½ - 1½
Redelijk snel na de remise van Frank, keek ik nog eens goed naar het bord 4 van Zef tegen zijn tegenstander Jeroen van de Rijt, een broer van mijn tegenstander aan bord 1, Bastiaan van de Rijt. Zef had een Budapester op het bord getoverd, zo had ik in het begin gezien en met een stelling die ik zelf ook al een keer ben tegengekomen. Zef gaf aan: “In ons gesprekje vooraf vroeg ik mijn tegenstander wat hij voor rating had. Ongeveer 1800 was het antwoord. Nou, daar moest ik dan maar eens even stevig voor gaan zitten. Met zwart kwam ik in een Budapester terecht. Ook de positie die we op het bord kregen beantwoordde daaraan. Alleen de koningsaanval die daar voor zwart bij hoort, kwam niet van de grond, omdat wit zich in het centrum nogal agressief opstelde. Het leidde tot een uiterste combinatoire stand, waarbij ik wit eerst een pionnetje wist af te snoepen en daarna nog een. Toen ik op ongeveer de 30e zet ook nog een loper buit maakte, was het wat mij betreft wel klaar. Maar niet voor mijn tegenstander! Die bleef maar in modder vissen, zonder succes overigens. Ik gaf één pion terug om de angel uit zijn spel te halen. Een doorgebroken vrijpion deed de rest en gaf hij zich eindelijk over. Ik kon het toch niet laten om op de KNSB-site even zijn rating te controleren. 1638. De Bluffer!” Tja Zef, die jongelui van tegenwoordig hebben al vroeg geleerd wat psychologische oorlogsvoering in het schaken is. Aangeven dat je een flinke rating hebt in de hoop dat de tegenstander zich laat overbluffen. Maar ja een routinier als Zef is niet meteen onder de indruk van zo’n rating verschil en Zef, die we wel eens met Houdini vergelijken (hij murwt zich overal uit), weet dan uiteindelijk het volle punt binnen te harken. Stand ½ - 2½
Je zou toch zeggen, dat moet goed gaan? Maar ja, dan moet je wel nog twee volle punten scoren. Eigenlijk zag het daar ook lang naar uit. Maar na de winst van Zef zag ik dat Astrid aan bord 8 tegen T. Wong heel gedrukt kwam te staan, stond Hennie aan bord 2 tegen Michel Timmermans niet echt goed, stond Paul tegen Marieke Sarton op een soort van remise, zou ik zelf echt moeten werken voor een remise tegen Bastiaan van de Rijt en stond Bibi lange tijd erg goed tegen Emil Voorhorst. Het kon dus nog.
Paul was van de laatste vijf partijen als eerste gereed. Hij schreef: “een zeer lastige en enerverende partij, waarbij het lastige gelukkig voor ons beiden gold. Vanaf zet 5 tot het eind, vele en ingewikkelde varianten en uiteindelijk waren we beiden tevreden met remise.“ Ja Paul, ik heb vanaf de zijkant regelmatig even mee kunnen kijken en ik denk dat je gelijk hebt. Je had een taaie tegenstandster. Remise was ook denk ik de juiste beslissing. Stand 1-3.
Snel daarna moest Hennie de vlag strijken, zowel letterlijk (tijd was op) als figuurlijk: stelling was slecht. Hennie schreef naar mij: “Een regelmatige partij. Tegenstander had een meerderheid op de dame vleugel en ondergetekende sterke vrijpionnen in het centrum. Het bleef gelijk opgaan tot ik een vrijpion opspeelde en de tegenstander met een mooie combinatie de Pion kon slaan met ook nog betere stelling. Een combinatie gebaseerd op mijn overbelaste Dame. Daarna probeerde ik nog wat te rommelen met een kwaliteitsoffer in een verloren stelling helaas 1-0.”
We hebben er in de auto nog even over gesproken. Ik vond het vreemd dat je op tijd hebt verloren, maar zoals je zelf al zei, de stelling was ook slecht. Stand 2-3.
Mijn partij tegen Bastiaan kwam langzaam aan ook tot een einde. Ik moet zeggen dat Bastiaan een goede speler is. We kwamen in een geweigerd dame gambiet terecht. 1.d4, d5 2. c4, e6 3. Pc3, Pf6 4. Lg5, c6 5. Pf3, pbd7 6. e3, Da5 met veel druk opbouwen op de voor wit nu zwakke plek c3. Bastiaan won uiteindelijk daar een pion, maar ik dacht dat ik nog genoeg openlijnen had om te blijven drukken op zijn zwakkere pionnen stelling aan de damevleugel. Einde van het verhaal is dat we na zo’n zet of 30 een stelling bereikten waarin Bastiaan dreiging uitoefende op mijn koningsvleugel en ik echt moest uitkijken dat ik het daar droog hield. Na 33 zetten stond het als volgt:
Ik heb toen lang nagedacht en besloot om op a6 te slaan en ik denk dat dit ook onder de omstandigheden de beste zet was, maar het was even rekenen. Ik ging er van uit dat Bastiaan wilde forceren op de koningsvleugel, met die dubbele torens op de f-lijn. Dus 34. Ta6:, e3 35. Te3:, Tf2 36. h3!, en dan gaat de aanval toch een beetje er uit. er volgde nog 36. …..gh3 37. Th3, Ta2 38. Tc6:, Ta5: 39. Th6:, Kg7 40. Th6-h4, Ta1+ 41. Kh2, Tf8f1 42. Tg4+ (ik wilde een toren er van af halen, want ik dacht dat ik dan meer kansen zou hebben), Kf6 43. Tf3+, Tf3: 44. gf3, Kf5 45. Kg2, Ta2+ 46. Kg3, Ta3 47. Th4, Kg5 en toen hebben we maar tot remise besloten. Ik wist ondanks die uiteindelijke pion meer er geen winst uit te peuren. Zwart ruilt gewoon geen torens af en blijft met zijn toren de pionnen op d4 en f3 bedreigen en ik kom niet aan die pion van zwart op d5. Bastiaan heeft een fraaie partij gespeeld, ergens dacht ik dat hij er beter voor stond, maar dat is er dan voor hem niet uit gekomen. Stand 2½ - 3½.
Eigenlijk had ik nog goede hoop……… totdat ik bij Bibi ging kijken tegen Emil Voorhorst en van die geweldige stelling waarin ze de zwarte koning helemaal vast had zitten, was niet veel meer over. En ja, als de verdediger uiteindelijk er uit komt en dus een goede verdediging heeft gehad, gebeurt het vaak dat de aanvallende partij niet veel meer over heeft aan positie en dat was ook hier gebeurd. Je zag het gewoon met de zet neerwaarts gaan voor onze “Benjamin” en zeker een routinier als Emil laat zich niet de winst ontglippen als hij uiteindelijk weer ruimte krijgt. Jammer Bibi, je hebt een mooie partij gespeeld en je kunt niet altijd winnen (afgelopen jaar 100% gescoord deze jonge dame in de KNSB competitie), maar de eerlijkheid gebied het te zeggen dat ik er wel op had gehoopt. Niet getreurd, we gaan vol goede moed verder. Stand 3½ - 3½.
En de laatste die nog speelde was Astrid, ook zo’n complexe stelling, ergens een kwaliteit achter gekomen, daarna een stuk en de wit speler was een vrijpion aan het doordrukken. Wat Astrid ook bedacht, haar tegenstander T. Wong bleef gewoon drukken en ik moet zeggen, fraai hoor. Goed afgemaakt. Uiteindelijk moest ook Astrid de vlag strijken en stond de stand 4½ - 3½ voor het team van de Stukkenjagers 5.
Zoals ik zei aan het begin, deze teams waren op papier aan elkaar gewaagd en dan is het extra lekker dat je ‘m net over de streep trekt. In dit geval niet voor ons, maar voor de Stukkenjagers 5, een mooie seizoenstart voor jullie en proficiat!
Beste teamgenoten, jammer maar het is niet anders, dat kan nou eenmaal ook gebeuren en we gaan met opgeheven hoofd verder. Ik heb een paar mooie partijen gezien en een paar flinke combinatoire stellingen. Volgende keer beter!!
Jo Godderij Team Captain SV De Baronie 3
